همیشه فقط یک نفره که آدم همیشه یادش می افته.فقط یه نفره که همه ی کاراش واسه آدم خاطره میشه.همه حرفاش .همه رفتاراش .همه خندیدناش حتی همه ی اخماش و بد اخلاقیاش.یه جورایی دوباره باهاش بودن واسه آدم آرزو میشه...قبول دارید اینو؟؟؟

کاش گاهی مرد بودم…
می شد تنهاییم را به خیابان بیاورم
سیگاری دود کنم و نگران نگاه های مردم نباشم
کاش گاهی مرد بودم…
می شد شادی ام را به کوچه ها بریزم با صدای بلند بخندم و هیچ ماشینی برای سوار کردنم ترمز نکند!
کاش

به قول اردلان...!
تو دلم ول وله ست واسه خواستنت :(

هــمـیشه جــرات عـاشـقانه جـــدا شـدن رو دارم..
ولـی هـیچ وقــت حـــقارت بـه زور نگـه داشـتن رو بـه دوش نـمـی کــشم ...

چقد تلخه تعـــبیرتو از مــن
میرم گم میشم و تو بگذر از من
هنوز شعرام میجوشــن از وجـــودم
چقد خوبــه که رد شی بی من از من!
.از خودم.

زندگي به من آموخت هيچ چيز از هيچكس بعيد نيست...

بازهم روز معلم امد/بازهم شیطنت شاگردان/باز.همدردی این بیدردان/ که معلم جای در روضه ی رضوان دارد که معلم جای در قله ایمان دارد/و یکی نیست بپرسد ایاسفره اش نان دارد?غم یک لانه ارزان دارد؟ترس از دکتر و درمان دارد؟گرچه نان ارزان نیست غم ما از نیست/غم مافاتحه ایست که سیاست مردان بر سر حرمتشان میخوانند/و چنین کوچکشان میدانند/روز مرگ هنر و علم و شرف چه مبارک روزی است تسلیت میگویم/////تقدیم ب همه ی معلمان ایران عزیز

ضربان قلب انسان به او می گوید که زندگی دقیقه ها وثانیه هاست.....